اجزا شیر آتش نشانی

بدنه شیر های آتش نشانی شامل چهار قسمت کلاهک فوقانی، بدنه میانی روی زمین، بدنه میانی زیر زمین و بدنه زیرین می باشد. که هر کدام به طور خلاصه توضیح داده شده است:

کلاهک فوقانی: کلاهک فوقانی شامل دسته عملکرد یا باز کننده شیر، سوراخ روغن کاری و صفحه فلنج است که در قسمت فوقانی قرار دارد.
بدنه میانی روی زمین: دهانه های آبدهی مجهز به درپوش و زنجیر اتصال بر روی این قسمت تعبیه می شود و دارای فلنج معمولی و ایمنی می باشد. فلنج ایمنی جهت جلوگیری از صدمه به شیر اصلی به کار برده می شود.
بدنه میانی زیر زمین: حاوی یک لوله و دو فلنج معمولی و یک فلنج ایمنی می باشد که طول آن بر حسب نیاز مصرف کننده می باشد.
بدنه زیرین: مجهز به دریچه کنترل مقدار آبدهی و سیستم تخلیه خودکار می باشد. هم چنین دارای یک یک دهانه گیرنده از شبکه آبرسانی شهری است و دو اتصال فلنج در انتها دارد.

نکا

شیر آتش نشانی

ت نصب شیر آتش نشانی

قوانین و نکاتی برای نصب شیرهای آتش نشانی در فواصل معین و مشخص وجود دارد.

شیرهای ایستاده آتش نشانی باید دسترسی آزاد به ساختمان‌ها، کارخانه‌ها، مناطق شهری داشته باشد زیرا این ابزار در بحث اطفا حریق جز مهمی از کنترل آتش‌سوزی و امنیت هستند.
برای جلوگیری از استفاده غیر ضروری و یا سوء استفاده از شیر آتش نشانی؛ ابزار خاصی برای باز کردن این شیرها که به‌صورت آچار مخصوص هستند، وجود دارد که این ابزار در اختیار آتش نشانان قرار می گیرد.
پارک کردن اتومبیل در فواصل 3 تا 5 متر از این شیر ها ممنوع است زیرا در مواقع اضطراری شیر آتش نشانی باید قابل مشاهده و در دسترس آتش نشانان باشد.
در محدوده ای که خطر حریق زیاد است این شیر حد فاصل 75 متر نصب شود.
در مراکز احتمال حریق گسترده حداقل دو شیر آتش نشانی نصب شود.
در ایستگاه های پمپ بنزین و گاز دو شیر آتش ‌نشانی ایستاده نصب گردد.

مزیت شیر آتش نشانی ایستاده در برابر شیر آتش نشانی زیر زمینی

شیر آتش نشانی ایستاده در صورت بارندگی یا آسفالت کردن پوشیده نمی‌شوند. آبگیری این مدل از شیرآلات از شیر زیر زمینی است همچنین در شیر آتش نشانی ایستاده امکان پارک خودرو بر روی آن‌ها وجود ندارد.

انواع شیر آتش نشانی

این مدل از شیر ها به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند؛ که دسته اول شیر آتش نشانی ایستاده (شیر هیدرانت سطحی) و دسته دوم شیر آتش نشانی زیر زمینی (شیر هیدرانت زیر زمینی) می باشند.

شیر آتش نشانی ایستاده

شیر آتش نشانی ایستاده که اکثراً با رنگ قرمز در گوشه به گوشه شهر دیده‌ایم، به شبکه آب و فاضلاب شهری وصل است که در شرایط اضطراری نظیر آتش سوزی، مأموران آتش نشانی از این شیر جهت شارژ آب شیلنگ استفاده می کنند. این شیر با توجه به نوع استفاده به شیر آتش نشانی ایستاده خشک و شیر آتش نشانی ایستاده تر تقسیم می شوند.

شیر آتش نشانی ایستاده خشک

در حالت کلی محفظه فوقانی شیر آتش نشانی ایستاده خشک درون آب جریان ندارد یعنی خشک است و بخش فوقانی آن خارج از سطح زمین نصب می‌شود. با باز شدن شیر اصلی آتش نشانی، آب به درون لوله خشک هدایت می‌شود. همچنین این شیر از یک سیستم تخلیه خودکار بهره می‌برد تا پس از بستن شیر اصلی، عملیات تخلیه در لوله صورت بگیرد. مزایای این مدل شیر عبارت است از: مناسب برای مناطق سردسیر و مناطقی که امکان یخ زدگی وجود دارد و دار بودن مکانیزم ضربه گیر که مانع از خروج آب در زمان حادثه می ‌شود.

شیر آتش نشانی زیر زمینی

این شیر به طور کامل در زیر زمین و در داخل محفظه خود نصب می ‌شود و مجهز به شیر قطع و وصل جریان است. این نوع شیر، شلنگ و پایه شلنگ دارد و نوع اتصال در این شیر فلنجی است.

شیر آتش نشانی ایستاده تر

بخش فوقانی شیر آتش نشانی ایستاده تر روی سطح زمین نصب می‌شود اما دائماً محفظه این شیر پر از آب است. این شیر فاقد شیر اصلی است اما در هر کدام از خروجی ها شیر جداگانه‌ای نصب شده است. این شیر در مناطقی که در معرض یخ زدگی می‌باشد مناسب نیست و به دلیل نداشتن سیستم ضربه گیر در برابر حوادث مانع خروج آب نمی‌شود. همچنین این شیرها شامل آب تحت فشار بوده و در صورت نیاز تنها کافی است با باز کردن شیر از آن استفاده نمود.