یکی از متداول‌ترین انواع اتصالات پلی اتیلن، اتصالات پلی اتیلن پیچی (رزوه ای) هستند. اتصالات پلی اتیلن پیچی به اتصالاتی اطلاق می‌شود که برای متصل‌کردن لوله‌های پلی اتیلن به یکدیگر، به عملیات جوشکاری وابسته نبوده و اتصال از طریق مادگی انجام می‌پذیرد.
در حال حاضر، کارخانه‌های تولیدکننده در داخل ایران، اتصالات پیچی (رزوه ای) را تا سایز ۱۲۵ میلیمتر و در فشار کاری ۱۰ بار تولید و روانه بازار می‌کنند.
لازم به ذکر است که تولید اتصالات پیچی، همانند تولید اتصالات پلی اتیلن تزریقی، الکتروفیوژن و اتصالات سریع، با بهره‌مندی از دستگاه تزریق پلاستیک (Injection Molding Machine)، قالب‌های فولادی از پیش‌آماده و گرانول‌های مواد اولیه میسر می‌شود. یکی از تفاوت‌های فرآیند تولید اتصالات پیچی در این است که برای تولید آن‌ها، علاوه‌بر استفاده از ماده اولیه پلی اتیلن (برای تولید بوشینگ)، گرانول‌های پلی پروپیلین و پلی استال (برای تولید سایر اجزاء) نیز، به‌کار گرفته می‌شوند.
نظر به اینکه گرانول‌های پلی پروپیلن، بیشترین سهم را در تولید اجزاء سازنده اتصالات پیچی دارند، شاید بهتر باشد آن‌ها را اتصالات پلی پروپیلن پیچی نامگذاری کنیم، اما از آنجا که این اتصالات از ابتدا با نام اتصالات پلی اتیلن پیچی بین مردم مصطلح شده است، در صنعت هم آن‌ها را به همین نام می‌شناسند.
انواع اتصالات پلی اتیلن پیچی (رزوه ای)
پیش از معرفی انواع اتصالات پیچی، باید بدانیم که ساختار این اتصالات بر مبنای رزوه بناگذاری شده و بر اساس اینکه رزوه‌ها در سطح داخلی یا خارجی اتصال قرار گرفته باشند، نامگذاری ماده و نر برای آن‌ها به‌کار می‌رود.
اتصالات پلی اتیلن پیچی (رزوه ای) ماده، به اتصالات پیچی گفته می‌شود که شیار و رزوه‌های محل اتصال، در سطح داخلی قطعه قرار گرفته باشند.
تصالات پلی اتیلن پیچی (رزوه ای) نر، به اتصالات پیچی گفته می‌شود که رزوه‌های محل اتصال در سطح خارجی قطعه قرار گرفته باشند.
پس از آگاهی از نحوه نامگذاری اتصالات نر و ماده، به معرفی انواع اتصالات پلی اتیلن پیچی می‌پردازیم که عبارتند از:
اتصالات ماده
اتصالات نری
اتصالات مساوی
اتصالات تبدیلی
نکات مهم در نصب اتصالات پلی اتیلن پیچی (رزوه ای)
در زمان نصب اتصالات پیچی مانند نصب سایر اتصالات پلی اتیلن، باید یک‌سری نکات را رعایت کرد تا بتوان یک نصب بی‌نقص را در پروژه تحویل داد. این نکات عبارتند از:
انتهای لوله‌هایی را که قرار است داخل اتصالات پیچی قرار گیرند، با کمک سوهان، به‌طور‌کامل صاف کرده، پلیسه‌ها را زدوده و تمیز کنید.
قبل از اینکه اجزاء اتصال به صورت نهایی سفت شوند، از قرار‌گرفتن هر یک از آن‌ها در جای درستشان، اطمینان حاصل کنید.
برای اطمینان از آب‌بند شدن کامل اتصال، می‌توانید از نوار تفلون بهره ببرید.
طول دسته آچار مناسب برای سفت‌کردن اجزاء اتصال، باید نهایتاً ۴۶ سانتیمتر باشد.
از آنجا که اتصالات پیچی، عبور جریان آب گرم را نمی‌توانند تحمل کنند، باید توجه کرد که در پروژه‌های آن‌ها، سیالات با دمای مناسب از داخل لوله و اتصالات پیچی رد شود.